شاخه ای از علوم پزشکی است که هدف آن بازپروری فرد به گونه ای است که بتواند بطور مستقل زندگی کند، مولد باشد و از زندگی خود لذت ببرد. فردی که طرف کاردرمانی است کسی است که به علت بیماری، تصادف یا مسن شدن توانایی های طبیعی را که افراد دیگر دارند نداشته یا آنها را از دست داده است. بچه هایی که به علت مشکلات مادرزادی توانایی های طبیعی را ندارند، کسانی که به علت عقب افتادگی های ذهنی نمیتوانند کارهای معمولی را انجام بدهند، افرادی که به علت افزایش سن و ناتوانی های ناشی از آن در مراقبت از خود دچار مشکل شده اند، کسانی که به علت آسیب های ناشی از تصادف نمیتوانند فعالیت های شغلی خود را مانند قبل انجام بدهند و بسیاری افراد دیگر میتوانند از کمک یک کاردرمانگر استفاده کنند.

یک کاردرمانگر آموزش های لازم را دیده است تا با فردی که از لحاظ ذهنی قدری کند است و یا مشکلات عاطفی مانند افسردگی یا اضطراب دارد برخورد مناسب داشته و او را آماده یک زندگی بهتر کند.

بیماری های مادرزادی و آسیب های موقع تولد

مشکلات حسی

آسیب های مغز و نخاع

مشکلات یادگیری

اوتیسم

روماتیسم مفصلی

اختلالات ذهنی و رفتاری

مشکلات ارتوپدی

تاخیر در رشد

بعد از عمل جراحی

سوختگی

اسپاینا بیفیدا

قطع عضو

سرطان

آسیب های شدید دست

ام اس، فلج مغزی

کاردرمانی بعنوان یکی از رشته های توانبخشی علاوه بر کاربر روی بیماران نورولوژیک مانند کودکان فلج مغزی، ضایعات نخاعی، ضربه مغزی MSC ، پارکنیسون،… در درمان ارتوپدیک نیز شیوه های درمانی کارآرایی دارد