با شروع بیماری آرتروز زانو، غضروف انتهای تحتانی استخوان فمور(ران) و غضروف قسمت فوقانی استخوان درشتنی به تدریج دچار تغییرات تخریبی(دژنراتیو) میگردد.به همین ترتیب درگیری و آسیب غضروف کشکک به آرتروز این ناحیه منجر میشود.بنابراین آرتروز مفصل زانو در دو ناحیه تیبیوفمورال (مفصلی که بین استخوان ران و ساق ایجاد میشود) و مفصل کشککی-رانی میتواند ایجاد شود.
علت اصلی تخریب غضروف در بیماری آرتروز، عدم وجود عروق خونی جهت تغذیه این ناحیه میباشد و ازطرفی غضروف مفصلی فاقد عصب است و به هنگام آسیب دردی حس نمیشود که همین مسئله زمینه تخریب بیشتر را فراهم میکند.البته تغذیه غضروف ازطریق غشاء سینوویوم و حرکات مفصل انجام میشود.
تخریب تدریجی سطح مفصلی زانو موجب
تغییر شکل مفصل و پرانتزی شدن پا میشود
عواملی که روند آرتروز زانو را تسهیل می کنند عبارتنداز:
۱- ضربه
۲-پارگی عناصر مفصل زانو (مثلاً منیسک ها، رباطها و کپسول مفصلی)
۳-بیماری کندرومالاسی کشکک (نرم شدن غضروف زیر کشکک) و موارد دررفتگی مکرر آن
۴-شکستگیها ی درون مفصلی و دررفتگیها
۵-وجود بیماریهای مفصلی (همانند آرتریت روماتوئید یا بیماری عفونی در مفصل و…)
۶-تغییر شکلها(دفورمیتی ها)ی مفصل زانو که عبارتنداز:
پای ضربدری
پای پرانتزی
خم شدن مفصل زانو
حرکت بیش از اندازه مفصل به سمت عقب یا عقب زدگی زانو(هیپراکستنشن زانو)
۷-عدم کنترل فعالیتهای روزمره که منجر به استرس بیش از اندازه به ناحیه زانو میگردد(مواردی چون چهارزانو نشستن، دوزانو نشستن، توالت طولانی مدت غیرفرنگی و بالا و پایین رفتن از پلهها به دفعات متوالی به خصوص پلههایی که شیب تند دارند)
۸-شغل و حرفهای که باعث فشار بیش ازحد به زانو میشود به ویژه افرادی که در طول فعالیتهای کاری سخت، هیچگونه استراحتی به مفاصل جهت ترمیم و احیای مجدد نمیدهند.
۹-چاقی
۱۰-عوامل ژنتیکی
۱۱-بیماری استئوکندریت دیسکان
۱۲-کیست منیسک
۱۳-منیسک دیسکی شکل
۱۴-بی ثباتی زانو به علت شلی رباط ها
علایم و نشانهها
درد که با پیشرفت بیماری ایجاد میشود
تغییر وضعیت عناصرمفصلی همانند التهاب تاندونها و بورسها، ضخیم شدن غشاء سینوویال و درگیرشدن استخوانهای زیر غضروف که از عوامل مهم ایجاد درد مفصل زانو میباشند
خشکی مفصلی
کاهش دامنه حرکتی مفصل که در مراحل پیشرفته بیماری ایجاد میشود
ضعف و آتروفی عضلات اطراف مفصل که در موارد کاهش دامنه حرکتی بوجود میآید
گاهی وجود کریپتاسیون در حرکات مفصل
گاهی تجمع مایع در مفصل(Joint Efusion) دیده میشود.، وجود افیوژن در مفصل، مگر پس از فعالیت زیاد بعید است
دگرریختی یا تغییرشکل در مفصل که درارتباط با آرتروز زانو بیشتر به صورت پای پرانتزی (Genu Varum) است
احتمال ایجاد کیست در ناحیه پشت مفصل که به کیست بیکر (Baker Cyst) معروف است.
