سندرم پس از فلج اطفال
فلج اطفال (پولیومیلیت) یک بیماری حاد ویروسی التهابی است که به علت آسیب سلول های شاخ جلویی نخاع ایجاد می شود.
بنابراین یک بیماری نورون حرکتی تحتانی محسوب می شود. در برخی از از بیماران فلج اطفال، چند سال پس از بیماری اولیه، علایمی ایجاد می شود که در این حالت سندرم پس از فلج اطفال گفته می شود.
مهمترین علایم در این سندرم عبارتندار:
آتروفی عضلانی-ضعف عضلانی-درد عضلات و مفاصل-خستگی پذیری
در سندرم پس از فلج اطفال به دلیل آسیب برخی از نورون های حرکتی، نورون های حرکتی سالم مجاور شاخه هایی ایجاد می کنند که به فیبرهای عضلانی فلج شده می روند و درنتیجه واحدهای حرکتی بزرگ به وجود می آید. چنین وضعیتی می تواند باعث افزایش فعالیت نورون حرکتی مربوطه شده و همچنین میزان دقت جهت کنترل عمل حرکتی را کاهش می دهد.
ایجاد واحدهای حرکتی بزرگ که بیشتر در پولیومیلیت و نوروپاتی های محیطی دیده می شود، ممکن است به میزان کمتری در اسکلروز آمیوتروفیک جانبی نیز ایجاد گردد.