2,267
3 دقیقه

اغلب این سندروم به طور شایع به علت ضایعات حاصل از هیپراکستنشن در ناحیه گردنى اتفاق مى‏افتد.

همچنین به مشکلات مادرزادى یا تنگى دژنراتیوکانال نخاعى نیز مربوط مى‏شود. در نتیجه، نیروهاى فشارى، ادم و هموراژى را افزایش مى‏دهد.

به طور مشخص گرفتارى نورولوژیک، در اندامهاى فوقانى بیشتر است و اندامهاى تحتاى کمتر از اندامهاى فوقانى دچار فلج و سفتى مى‏شوند. درجات متفاوتى از ضایعه حسى به وجود مى‏آید ولى نسبت به اختلالات حرکتى به میزان کمترى صدمه مى‏بینند.

همراه با سالم باقى ماندن راه‏هاى ساکرال، عملکرد جنسى، شکمى و مثانه‏اى دچار اشکال نمى‏شود.

این بیماران به طور مشخص، توانایى حرکت را همراه با ضعف باقیمانده در دیستال اندام فوقانى به دست مى‏آورند.

فهرست