علائم بیماری پارکینسون چیست؟

الف: علائم اولیه
علائم پارکینسون ابتدا به صورت غیرمحسوس و تدریجی خود را نشان می دهد . فرد امکان دارد علائم زیر را داشته باشد:

ـ احساس خستگی و کسالت

ـ لرزش خفیف در اندام های حرکتی

ـ وجود مشکل در هنگام برخاستن از روی صندلی

ـ مشکل در تکلم به صورت سلیس و روان

ـ تغییرات در نوشتن (دست خط ریزتر و به صورت ناخوانا)

ـ افسردگی، زودرنجی، تندمزاجی و تحریک پذیری

ـ ثابت قرارگرفتن در یک وضیعت خاص برای مدت زمان نسبتاً طولانی

ـ ثابت ماندن اندام های صورت به حالت ماسک و بدون حرکت ،چهره بیمار بی روح بوده و گوئی نقاب به صورت زده است (ظاهراً احساسات کمی بر چهره نمایان می شود).

ـ حالت خیرگی چشم (به دلیل کاهش پلک زدن)

ـ دشواری در حرکت اندام ها خشکی در ناحیه شانه ها و یا پا در قسمتی که تحت تأثیر بیماری قرار دارد.

ب: علائم اصلی
علائم اصلی بیماری پارکینسون در همه افراد به صورت یکسان نبوده و به صورت های زیرخود را نشان می دهد:

در بعضی افراد ، بیماری به سرعت پیشرفت می کند و در بعضی روند پیشرفت با کندی مواجه است.

ناتوانی در گروهی از مبتلایان سریع و شدید بوده ولی در گروه دیگر خفیف و به آهستگی صورت می پذیرد.

در تعدادی از بیماران لرزش اندام ها شدید و کاملاً محسوس است ولی در تعدادی دیگر این لرزش خفیف و غیرمحسوس می باشد.

به طور کل می توان گفت این بیماری بر اساس چهار علامت اصلی آن مشخص می شود:

۱- ترمور (لرزش یا لرزه)

۲- رژیدیته (سفتی و خشک شدن دست، پا، صورت وگردن)

۳- برادی کنیزی (کندی حرکات)

۴- اختلال تعادل

ج: علائم فرعی

موارد دیگری نیز در بیماران پارکینسون مشاهده می گردد که گرچه خطر ناک نیست ولی می تواند فرد را با مشکل مواجه سازد . برخی از این علائم با استفاده از دارو قابلیت درمان داشته و گروهی دیگر از طریق تحرک و انجام تمرینات ورزشی قابلیت اصلاح دارند. این علائم عبارتند از:

افسردگی

تغییرات احساسی (هیجانی)

اختلال بلع

مشکلات ادراری

یبوست

مشکلات پوستی

مشکلات خواب

مشکلات جنسی

اختلال در حس بینایی و بویایی

اقداماتی جهت کاهش عوارض جانبی

عمده تغییرات ظاهری مشخص و قابل تشخیص دربیماران پارکینسونی، عبارتند از:

دارای شانه های خمیده هستند.

چانه آنها به طرف جلو (خارج) تمایل دارد.

آرنج و زانوی آنها کمی خمیده است.

بدن آنان به صورت خشک(مجسمه گونه) و به طرف جلو خم شده است.

بازوهای آنها نزدیک به بدن نگه داشته می شود.

در هنگام راه رفتن قدم های کوچک برداشته و پاهایشان به زمین کشیده می شود.