سندرم طناب مرکزی
اغلب این سندروم به طور شایع به علت ضایعات حاصل از هیپراکستنشن در ناحیه گردنى اتفاق مىافتد.
همچنین به مشکلات مادرزادى یا تنگى دژنراتیوکانال نخاعى نیز مربوط مىشود. در نتیجه، نیروهاى فشارى، ادم و هموراژى را افزایش مىدهد.
به طور مشخص گرفتارى نورولوژیک، در اندامهاى فوقانى بیشتر است و اندامهاى تحتاى کمتر از اندامهاى فوقانى دچار فلج و سفتى مىشوند. درجات متفاوتى از ضایعه حسى به وجود مىآید ولى نسبت به اختلالات حرکتى به میزان کمترى صدمه مىبینند.
همراه با سالم باقى ماندن راههاى ساکرال، عملکرد جنسى، شکمى و مثانهاى دچار اشکال نمىشود.
این بیماران به طور مشخص، توانایى حرکت را همراه با ضعف باقیمانده در دیستال اندام فوقانى به دست مىآورند.
