سندرم داون
سندرم داون یکی از شایعترین بیماری های ژنتیکی است. در هر ده هزار تولد ۱۳ نفر آنها مبتلا به سندرم داون هستند.
مشکل اصلی این بیماران عقب ماندگی ذهنی و مشکلات جسمی است. عوارضی در قلب، معده، چشم یا ارگان های دیگر ممکن است این بیماران را تحت تاثیر قرار دهد.
از مشکلات این بیماران همچنین، تغییراتی است که در سیستم اسکلتی عضلاتی ایجاد میشود.
این بچه ها ممکن است عضلات ضعیف داشته باشند Hypotonia یا ممکن است لیگامان هایشان شل باشد Ligament laxity. این دو عامل موجب میشوند مفاصل این بیماران شل و با قابلیت انعطاف بالا باشد.
مراحل رشد این افراد از دیگر همسالان خود عقب تر است. این کودکان دیرتر غلت میزنند، دیرتر مینشینند و می ایستند و دیرتر شروع به راه رفتن میکنند.
مفاصل این کودکان ناپایدار است. مفاصل ران و زانوی آنها ممکن است ناپایدار و نیمه دررفته باشد. گاهی لقی و ناپایداری در مفاصل ستون مهره گردنی موجب فشار به نخاع آنها میشود.
در این افراد صافی کف پا و انحراف شست پا بیشتر دیده میشود.